Pleszew ma pomnik ku czci Powstańców!
W poniedziałkowe przedpołudnie 15 października uroczyście odsłonięto na pleszewskim Rynku pomnik ku czci Powstańców Wielkopolskich. Przygotowania do tej podniosłej i ważnej chwili trwały trzy lata, kiedy po raz pierwszy w gabinecie burmistrza Miasta i Gminy Pleszew spotkał się Komitet Organizacyjny obchodów setnej rocznicy wybuchu Powstania Wielkopolskiego, w skład którego weszli samorządowcy, historycy, reprezentanci różnych instytucji publicznych oraz osoby prywatne.
– W inicjatywę powstania pomnika zaangażowani byli wszyscy pleszewianie. Najpierw opiniując jego projekt, a następie wpłacając pieniądze na jego budowę. Za to w tym miejscu wszystkim bardzo serdecznie dziękuję – mówił podczas uroczystości odsłonięcia pomnika Marian Adamek, burmistrz Miasta i Gminy Pleszew.
Autorem pomnika jest artysta rzeźbiarz Grzegorz Godawa. Został odlany w pleszewskiej pracowni Juliusza Kwiecińskiego. Przedstawia dwie postaci: powstańca szykującego się do wyruszenia w bój i dopinającego szablę oraz żegnającego go syna wręczającego ryngraf. Na płycie przed pomnikiem umieszczony został także napis:
„Nikt im iść nie kazał … poszli – bo tak chcieli”
Pleszewianom walczącym w zwycięskim
Powstaniu Wielkopolskim
Mieszkańcy Ziemi Pleszewskiej
1918-2018
Od teraz pomnik stoi na pleszewskim Rynku i przypomina bohaterów zwycięskiego wielkopolskiego zrywu. W uroczystej oprawie zapewnionej przez kompanię honorową 16. Batalionu Remontu Lotnisk w Jarocinie oraz Orkiestrę Reprezentacyjną Wojsk Lądowych we Wrocławiu monument odsłonili: Olgierd Wajsnis – Przewodniczący Rady Miejskiej w Pleszewie, Marian Adamek – Burmistrz MiG Pleszew, Maciej Wasielewski – Starosta Pleszewski, ks. prałat Henryk Szymiec – proboszcz parafii pw. Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Pleszewie oraz Michał Szymoniak – uczeń z Zespołu Szkół Publicznych nr 3 im. Powstańców Wlkp. w Pleszewie. Pomnik został ponadto poświęcony przez proboszczów parafii dekanatu pleszewskiego.
Swoją obecnością uroczystość zaszczyciły Kurkowe Bractwa Strzeleckie z Pleszewa, Dobrzycy, Ostrzeszowa, Roszek i Witaszyc oddając salwę honorową ku pamięci poległych. Patriotyczne pieśni i wiersze przypomnieli w krótkim programie artystycznym uczniowie Niepublicznego Liceum Ogólnokształcącego w Pleszewie.Uroczystość zakończyło złożenie wiązanek kwiatów oraz zniczy przez delegacje.
Warto przypomnieć w skrócie wydarzenia sprzed stu lat. Na początku grudnia 1918 r. zebrał się sejm dzielnicowy, powołano Naczelny Komisariat Ludowy, polski organ władzy na tym terenie, ale sytuacja dalej pozostawała niejasna. Rozejm zawarty 11 listopada 1918 roku kończący I wojnę światową w istocie pozostawiał Wielkopolskę Niemcom. 26 grudnia do stolicy Wielkopolski przybył Ignacy Jan Paderewski. Przybył, a jego przyjazd spowodował wielką polską demonstrację, która zmieniła się w walki zbrojne. Te walki, jak wiemy zakończyły się naszym zwycięskim rozejmem w Trewirze. Prawie cała Wielkopolska została wyzwolona, była już w polskich rękach, choć ostatecznie dopiero Traktat Wersalski przyłączył Wielkopolskę do Polski, nie wiemy jednak co by było, gdyby nie powstanie. Tak więc słowa, że Wielkopolanie niepodległość i jedność z ojczyzną – Polską, wywalczyli sobie sami, są prawdziwe. To było zwycięskie powstanie, które było częścią pewnej tradycji.
Przygotowania Pleszewian do walk o niepodległość, podobnie jak w całej Wielkopolsce, zaczęły się na długo przed wybuchem Wielkiej Wojny. Wydarzenia nabrały tempa w obliczu klęski Niemiec i rewolucji, jaka wybuchła na ich terenie. W Pleszewie, w którym od października 1918 r. istniał tajny komitet obywatelski z księdzem Kazimierzem Niesiołowskim na czele. Już w dniach 11-12 listopada, na wieść o wydarzeniach w Niemczech, doszło do rozbrajania niemieckich żołnierzy. Akcji tej przewodził porucznik Ludwik Bociański, który wyrósł na przywódcę wojskowego w Pleszewie. I zwyciężył bez walki.
Choć w samym mieście nie toczyły się walki powstańcze, pleszewianie aktywnie włączali się w walki na terenie całej Wielkopolski. Już 27 grudnia 1918 r. kompania pleszewska pod dowództwem Antoniego Kozłowicza wyruszyła do Poznania, aby zabezpieczać dworzec kolejowy. Następne prośby o pomoc nadeszły do Pleszewa z Ostrowa Wielkopolskiego, a także Ostrzeszowa. Pleszewianie walczyli także w okolicach Rawicza i Krotoszyna. Szacuje się, że w bezpośredniej walce zbrojnej uczestniczyło ok. pięciuset pleszewian, z których czternastu zapłaciło życiem za walkę o niepodległość Polski. Symboliczny koniec zaborów w Pleszewie nastąpił 6 stycznia 1919 r., kiedy to na pleszewskim ratuszu umieszczono polskiego orła.
Niemal sto lat później na pleszewskim ratuszu zawisła ponad 30-metrowa flaga z dwoma datami: 27 grudnia 2018 r. oraz 11 listopada 2018 r., będących symbolem naszej wolności.
